 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Пытаецца люты: «Ці добра абуты?»
І ветрам сьцюдзёным зьдзірае сьнягі
З дарогі, як скуру з вужакі заснутай,
Якой сьветла сьняцца людскія грахі.
І ты зноў баісься далёка ад хаты
Ісьці праз завейную белую ноч,
Бо ў небе за хмараю нехта рагаты
Зь зямлі не адводзіць задымленых воч,
Дзе з комінаў дым, адлятаючы ў неба,
Віецца над вёскай кудзеляй зь цяпла,
Дзе тонкія нітачкі зімняга срэбра
Уткаліся й сьветла лятуць да сьвятла
Задумлівых зорак, што больш ад марозу
Ня могуць ужо размаўляць між сабой...
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
